Archiwum Rodziny Lissowskich

Jan i Józefa Lissowscy, Leszek i Halina Filipczyńscy (przyjaciele rodziny).

Leszek Filipczyński był specjalistą akustyki i ultradźwięków, twórcą polskiej ultradźwiękowej diagnostyki medycznej; Halina Filipczyńska poznała się z Józefą Lissowską podczas Powstania Warszawskiego.

Autor filmu Jan Lissowski (1920–2008). Był studentem tajnej Politechniki Warszawskiej w latach 1943–1944, po wojnie skończył studia na Wydziale Łączności. Jeszcze w trakcie studiów zatrudnił się w Wytwórni Filmów Dokumentalnych, gdzie z czasem został głównym technologiem. Począwszy od 1957 r., pracował w Filmowym Ośrodku Doświadczalno-Usługowym przy ulicy Dominikańskiej 9 (późniejsze nazwy tej firmy to Filmowy Ośrodek Badawczo-Rozwojowy, a następnie FOBR-Techfilm), gdzie wraz z zespołem opracował nowatorską technologię produkcji taśmy magnetycznej, która przez dziesiątki lat służyła m.in. w kinematografii do zapisu dźwięku. W latach 1960–1967 pracował jednocześnie jako dyrektor techniczny w Zakładzie Produkcji Filmów Telewizyjnych w TVP. Później powrócił do pracy na cały etat w FOBR, kontynuując ją aż do przejścia na emeryturę 1 stycznia 1989 roku.

Film z wyjazdu z przyjaciółmi do Zakopanego zimą 1959 lub 1960 roku. Piękny, słoneczny, zimowy dzień. Trójka przyjaciół w drodze na Gubałówkę. Wagonik Polskich Kolei Linowych podjeżdża pod górę. Narciarze idą w gęstym śniegu, odpoczywają, panie palą papierosy, zjeżdżają, podchodzą, zjeżdżają, niekiedy wywracają się, co jest kwitowane śmiechem. Wszyscy doskonale się bawią. Kolejne ujęcia nakręcone zostały w Kuźnicach przy dolnej stacji kolejki linowej na Kasprowy Wierch. Wagonik kolejki zmierza w jego stronę, jednak, zgodnie ze wspomnieniami autora filmu, tego dnia przyjaciele nie wjechali, a doszli do schroniska na Kalatówkach, by następnie zjechać nartostradą do Kuźnic. Ostatnie sceny filmu pokazują Warszawę, krótkie sceny przy Pałacu Kultury i Nauki oraz na MDM. Najprawdopodobniej po powrocie z Zakopanego autorowi zostało trochę taśmy i stąd te „dokrętki”.

(KN)