O projekcie

POLSKIE ARCHIWUM FILMÓW DOMOWYCH

Inicjator: Maciej Drygas
Kuratorki: Katarzyna Karwańska, Aniela Trojanowska
Autorki i autorzy tekstów: Michał Banasiak (MB), Paulina Brzezińska (PB), Katarzyna Nowak (KN), Weronika Orłowska (WO), Aniela Trojanowska (AT)
Redakcja/korekta: Katarzyna Głowińska (Lingventa), Agnieszka Radtke
Tłumaczenie: Weronika Dziatkiewicz (Lingventa), Piotr Litwin
Projekt strony internetowej: Michał Szota

POLSKIE ARCHIWUM FILMÓW DOMOWYCH to długofalowy projekt realizowany przez Filmotekę Artystyczną Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz Towarzystwo Przyjaciół MSN, skupiony na gromadzeniu, digitalizacji i udostępnieniu filmów prywatnych, domowych tworzonych w powojennej Polsce w kontekście życia codziennego, głównie na taśmach 8 i 16 mm. Jego misją jest ocalenie istniejących, często zapomnianych taśm. Filmy stanowią unikalny zapis nie tylko historii rodzinnych – ślubów, komunii, pogrzebów czy wakacyjnych wyjazdów – ale również powojennej historii Polski, uchwycony okiem filmowców-amatorów. Materiały przekazane do Polskiego Archiwum Filmów Domowych traktujemy nie tylko jako zapis intymnej mikropamięci, ale również jako zbiór wspomnień minionej epoki zarejestrowany na niemych taśmach filmowych.

Inicjator projektu Maciej Drygas tak określa charakter przedsięwzięcia:

„Domowe ósemki, super ósemki, szesnastki.
Pozbawione dźwięku.
Nieme świadectwo naszych czasów.
Unikalny zapis parterowej historii Polski.
Wolny od publicystycznego kontekstu.
Święta rodzinne, domowe uroczystości, wakacje, wycieczki, praca, pielgrzymki, pogrzeby, manifestacje, szkoła…
Ale też zwyczajna rejestracja codzienności.
Uchwycona często niewprawną amatorską ręką.
Źródłowy materiał.
Czysty i bezinteresowny.
Nieostemplowany artystycznym stygmatem.
Tworzony z myślą o najbliższych.
Żeby przetrwała pamięć.
Ta najmniejsza.
Mikropamięć domowej historii.
Czasami nieostra.
Naznaczona grubym ziarnem.
Często wyblakła i pożółkła.
Rwąca się na sklejkach.
Archaiczna.
Złożona w puszkach i pudłach.
Na strychach i w piwnicach.
Zapomniana. Niepotrzebna.
Trudna do odtworzenia.
Historia inteligentów i nieinteligentów.
Rejestrowana w domach prześladowanych i prześladowców.
Nasza wspólna. Ekumeniczna.
Wspólna, ale pojedyncza.
Radosna i przygnębiająca.
Miejska i prowincjonalna.
Kobieca i męska.
Odległa i mniej odległa.
Chciałbym znaleźć dla potrzeb dom.
Uratować od zapomnienia.
Ósemki, Super ósemki, Szesnastki.
Przegrać i opisać.
Dla wszystkich… ”.

Organizator: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Partnerzy: Towarzystwo Przyjaciół MSN, Fixafilm, Fundacja Okonakino, Festiwal Filmowy Docs Against Gravity

Dofinansowano ze środków: Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej pochodzących z Programu Operacyjnego: Upowszechnianie kultury filmowej; Priorytet III: Literatura i czasopisma o filmie; Priorytet IV: Rekonstrukcja cyfrowa oraz miasta stołecznego Warszawa