Archiwum Rodziny Heyke

Cz. 1

Polska, rzeka Wisła, odcinek pomiędzy Sandomierzem a Kazimierzem Dolnym, około 30 kilometrów od Kazimierza, jedna z największych śródlądowych wysp w Polsce.

Cz. 2

Nepal, 4000 metrów nad poziomem morza, podejście na ośmiotysięcznik Manaslu. Materiał dokumentalny zrealizowany przez Krzysztofa Heykego około 1980 roku. Docelowo miała to być większa forma, ale skończyło się na krótkich sekwencjach filmowych. Bohaterami filmu są ostatni mieszkańcy jednej z największych w kraju śródlądowych wysp, która znajduje się na Wiśle, na odcinku pomiędzy Sandomierzem a Kazimierzem Dolnym. Wyspa przed wojną zamieszkana była przez więcej rodzin, obecnie zostało już tylko jedno domostwo. Na wyspę można dostać się jedynie drogą wodną, a zimą, gdy pozwalają na to warunki atmosferyczne – pieszo po lodzie. Swój dobytek mieszkańcy musieli przywiązywać linami do drzew, aby zabezpieczyć go przed porwaniem przez wezbrane wody Wisły. Jedna ze stron wyspy leżała stosunkowo niedaleko od stałego lądu – w pierwszej części filmu oglądamy mężczyznę, który za pomocą leżącej drabiny przedostaje się po lodzie na wyspę. W ten sposób dba o bezpieczny rozkład wagi i minimalizuje ryzyko zarwania się skuwającego Wisłę lodu. W dalszej części filmu widzimy mieszkańców wyspy po jej drugiej stronie, którą od lądu odgradza główny nurt rzeki, częściowo tylko spławny, a częściowo skuty lodem. To po tej drugiej stronie Wisły mieszkańcy załatwiali codzienne sprawy, rzeczy urzędowe, zakupy itp. W dalszej części filmu widzimy ludzi płynących łódką przez częściowo skutą lodem Wisłę. Chwilami zmuszeni są wychodzić na lód i przeciągać łódź do kolejnego miejsca, gdzie można ponownie płynąć. W tej sekwencji filmu zwraca uwagę piękno ujęć i znakomite wykorzystanie zmieniającego się wraz z upływem czasu światła. Aż trudno uwierzyć, że sceny te nie były aranżowane i pieczołowicie montowane. Zamysłem autora było nakręcenie dokumentu o mieszkańcach wyspy, ale planu tego nie udało się zrealizować. Na drugą część filmu składa się materiał dokumentalny z wyprawy wysokogórskiej, która odbyła się w 2001 roku. Jej celem było zdobycie znajdującego się w Nepalu ośmiotysięcznika Manaslu. Kierownikiem wyprawy na Górę Dusz, jak nazwany jest ten szczyt, był Krzysztof Tarasiewicz. Niestety duże opady śniegu sprawiły, że szczyt nie został zdobyty. Zdjęcia zostały zrealizowane w scenerii wysokogórskiej na wysokości ponad 4000 metrów. Oglądamy panoramę pokrytych chmurami szczytów, a także detale, takie jak las małych, palikowych, czerwonych flag używanych do oznaczania konkretnych miejsc na wypadek opadów śniegu. Film kończy zbliżenie na mężczyznę, który w czapce i goglach pali w zamyśleniu fajkę.

(MB)