Archiwum Rodziny Lissowskich

Jan i Józefa Lissowska, oraz ich dzieci: Ewa (rocznik 1950) i Tomek (rocznik 1952).

Autor filmu Jan Lissowski (1920–2008). Był studentem tajnej Politechniki Warszawskiej w latach 1943–1944, po wojnie skończył studia na Wydziale Łączności. Jeszcze w trakcie studiów zatrudnił się w Wytwórni Filmów Dokumentalnych, gdzie z czasem został głównym technologiem. Począwszy od 1957 r., pracował w Filmowym Ośrodku Doświadczalno-Usługowym przy ulicy Dominikańskiej 9 (późniejsze nazwy tej firmy to Filmowy Ośrodek Badawczo-Rozwojowy, a następnie FOBR-Techfilm), gdzie wraz z zespołem opracował nowatorską technologię produkcji taśmy magnetycznej, która przez dziesiątki lat służyła m.in. w kinematografii do zapisu dźwięku. W latach 1960–1967 pracował jednocześnie jako dyrektor techniczny w Zakładzie Produkcji Filmów Telewizyjnych w TVP. Później powrócił do pracy na cały etat w FOBR, kontynuując ją aż do przejścia na emeryturę 1 stycznia 1989 roku.

Film z wakacyjnego wyjazdu nad morze, czego dowiadujemy się już z otwierającego go ujęcia z szyldem w kształcie koła ratunkowego z napisem „Pamiątki z Helu”. Józefa z dziećmi idą na plażę. Przechodzą obok zabytkowego poewangelickiego kościoła pod wezwaniem św. Piotra i Pawła (od 1972 roku funkcjonuje tam Muzeum Rybołówstwa). Idą ulicą gen. Waltera (dzisiejszą ul. Wiejską), czyli helskim deptakiem. Widoczne szyldy „Fryzjer”, „Kino Jantar” (historyczna siedziba restauracji Lwia Jama z charakterystyczną płaskorzeźbą). Przez zalesioną wydmę Jan z dziećmi wchodzą na plażę, po czym następują sceny typowych nadmorskich zabaw: zbieranie muszelek, przeskakiwanie przez fale, gra w zbijaka, budowanie zamków i fos na piasku, wspinanie się na falochrony. W jednym z ujęć we wnętrzu widać oswojoną wiewiórkę. To była atrakcja kwatery, w której zatrzymała się rodzina Lissowskich. W końcowych scenach filmu widzimy Józefę z dziećmi stojącą przy tym samym, co na początku, okrągłym szyldzie „Pamiątki z Helu” oraz Ewę kucającą nad morskim brzegiem i piszącą palcem na piasku słowo „Koniec”.

(KN)