Archiwum Rodziny Leśkiwów

kolekcja Archiwum Rodziny Leśkiwów
autorzy/autorki Bazyli Leśkiw
występują Bazyli Leśkiw; Maria Leśkiw; Mirosława Leśkiw; Alina Leśkiw; Jarosław Leśkiw; Tatiana Leśkiw; Anna Machejko; Maria Leszczuk; Ewa Machejko
czas trwania 15'29
kraj Polska
rok 1984
format S8 mm
barwa czarno-biały; barwny
sygnatura PAFD 0021 003
opis

Bazyli Leśkiw, Maria Leśkiw, ich dzieci: Mirosława, Alina i Jarosław, rodzina Marii Leśkiw: matka Anna Smolak, siostra i jej mąż.

Autor filmów Bazyli Leśkiw (07.12.1944–02.02.1998), z zawodu technik budowlany, pasjonat fotografii. Dokumentował rodzinne uroczystości, otworzył też własne studio fotograficzne, w którym zajmował się fotografią okolicznościową oraz zdjęciami do dokumentów. Na początku lat 80. XX w. nabył kamerę LOMO 215 Super 8, którą kręcił, a następnie montował poniższe filmy. Wraz z żoną Marią, która była nauczycielką, mieszkali i pracowali w Ińsku. Rodzina Leśkiwów mieszkała we wsi Budynin na pograniczu polsko-ukraińskim do roku 1947, do akcji „Wisła”. Deportowano ich wówczas do wsi Ścienne koło Ińska. Rodzice i rodzeństwo Bazylego powrócili do swojej wsi w latach 60. Bazyli natomiast pozostał na Pomorzu Zachodnim, ponieważ rozpoczął naukę w szkole średniej w Szczecinie, a potem poznał nauczycielkę z Ińska – Marię, której rodzinę również przesiedlono w ramach akcji „Wisła” (z Woli Matiaszowej w powiecie leskim, gm. Solina do wsi Osieki na Pomorzu).

Znaczna część filmu pokazuje wizytę w Budyninie, rodzinnej wsi Bazylego Leśkiwa, zimą 1984 roku. Sceny poświęcone pracy w gospodarstwie (nabieranie wody ze studni, wędzenie ryb), spotkaniom z rodziną (matką Bazylego Tatianą, siostrami Anną i Marią, ich mężami i dziećmi, m.in. córką Anny Ewą, którą widzimy w czerwonej czapeczce) i odwiedzinom rodzinnych grobów na miejscowym cmentarzu (Ksenia Stefanowska, której nagrobek widzimy, była babcią Bazylego, Daniel Leśków – jego ojcem; inna pisownia nazwiska była spowodowana różnym tłumaczeniem z języka ukraińskiego, w oryginale „Леськів”) przeplatają się z plenerami ukazującymi zaśnieżone pola, wiejskie drogi, przydrożną kamienną figurę i krzyż, zabytkowy trzykopułowy kościół, będący dawniej cerkwią Niepokalanego Poczęcia NMP, drewnianą dzwonnicę i miejscową szkołę. Film kończy się krótkimi scenami rodzajowymi z Ińska. W pierwszej, we wnętrzu, dzieci Bazylego i Marii odrabiają lekcje, przeglądają książki, w drugiej Jarosław, Alina i Bazyli karmią łabędzie nad brzegiem jeziora Ińsko.

(KN)

słowa kluczowe Budynin  akcja „Wisła”  wieś  studnia  wędzenie  ryba  traktor  fiat 126p „maluch”  gospodarstwo  pole  śnieg  cerkiew  kościół  dzwonnica  zabytek  figura  krzyż  cmentarz  grób  nagrobek  szkoła  odrabianie lekcji  łabędź  Ińsko  jezioro 
źródło finansowania Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego